دنبال جواب بودن عادت زندگی من شده ، انگار همیشه هوشیارم برای دریافت یک پیام، یا بلد نیستم یا اینکه اشتباهه . همیشه تلاش کردم و انتظار کشیدم اما این روزها می دونم انتظار کشیدن خوب نیست . واسه رسیدن واسه داشتن باید اقدام کرد. حیفه روزهای زندگی که با چشم انتظاری سپری بشه . باید خواسته ها گفته بشه ، باید کاری کرد. صبر کنی تا شرایط بهتر بشه درست نیست . نمی دونم . این روزها نقض می کنم آموخته های قبلم رو و نمیدونم . نمیدونم راه درست کدومه . راه های قبلی که نتیجه بخش نبود و راه جدید که از درستیش آگاه نیستم . به هر حال ادامه میدم . همیشه ادامه دادم همیشه تو مسیر بودم اما الان واقعا خستم . دلم میخواد به مقصد برسم و استراحت کنم . صبر خوب نیست باید عجله کنم . نمی دونم ، سرگردونم اما ادامه میدم . از تو مسیر بودن خوشم نمیاد، مقصد کجاست ؟
خدایا امشب منتظر خبر خوشت هستیم